其实我是个作家
其实我是个作家最新章节：
他略微打量了一下那柄金色长剑一眼，就将其收入了储物镯中
杨云帆一看这模样，还专家呢，还不如自己呢
就在我犹豫之际，四周的景色逐渐变得模糊起来，不知何时，山泉咆哮之声已经慢慢变得弱不可闻
任谁都能感受到他的认真，但是正因为如此，这句话所带来的震撼更是让人震惊
其实他老远就看出了这片松树林暗合阵法之道，在他眼中现在就是阵法基础，就是闭着眼睛也能自由出入
面对的人是一个大学生，还是这么，这么年轻的人
他为了培养各种灵草，这些年一直苦心研究各种灵土的配制之法，对灵土的了解，也已算得上是大师级别
知道，她能进这里，是伊西的功劳，她不想让他失望，也不想让他承受负担
杨云帆从储物袋里面摸出一把带鞘的小匕首，当成是袖珍版长剑，系在橘仙子的大肚腩上，“这下可以了吧？”
小美忍俊不禁，“噗哧”一声笑了起来
其实我是个作家解读：
tā lüè wēi dǎ liàng le yī xià nà bǐng jīn sè cháng jiàn yī yǎn ， jiù jiāng qí shōu rù le chǔ wù zhuó zhōng
yáng yún fān yī kàn zhè mú yàng ， hái zhuān jiā ne ， hái bù rú zì jǐ ne
jiù zài wǒ yóu yù zhī jì ， sì zhōu de jǐng sè zhú jiàn biàn dé mó hú qǐ lái ， bù zhī hé shí ， shān quán páo xiāo zhī shēng yǐ jīng màn màn biàn dé ruò bù kě wén
rèn shéi dōu néng gǎn shòu dào tā de rèn zhēn ， dàn shì zhèng yīn wèi rú cǐ ， zhè jù huà suǒ dài lái de zhèn hàn gèng shì ràng rén zhèn jīng
qí shí tā lǎo yuǎn jiù kàn chū le zhè piàn sōng shù lín àn hé zhèn fǎ zhī dào ， zài tā yǎn zhōng xiàn zài jiù shì zhèn fǎ jī chǔ ， jiù shì bì zhuó yǎn jīng yě néng zì yóu chū rù
miàn duì de rén shì yí gè dà xué shēng ， hái shì zhè me ， zhè me nián qīng de rén
tā wèi le péi yǎng gè zhǒng líng cǎo ， zhè xiē nián yì zhí kǔ xīn yán jiū gè zhǒng líng tǔ de pèi zhì zhī fǎ ， duì líng tǔ de liǎo jiě ， yě yǐ suàn de shàng shì dà shī jí bié
zhī dào ， tā néng jìn zhè lǐ ， shì yī xī de gōng láo ， tā bù xiǎng ràng tā shī wàng ， yě bù xiǎng ràng tā chéng shòu fù dān
yáng yún fān cóng chǔ wù dài lǐ miàn mō chū yī bǎ dài qiào de xiǎo bǐ shǒu ， dàng chéng shì xiù zhēn bǎn cháng jiàn ， xì zài jú xiān zi de dà dù nǎn shàng ，“ zhè xià kě yǐ le ba ？”
xiǎo měi rěn jùn bù jīn ，“ pū chī ” yī shēng xiào le qǐ lái
